door: AZ –

Natuurlijk zat de kans er in dat iemand in mijn gezin besmet zou worden met het corona virus, maar dat uitgerekend ik dat dan moest zijn, viel om eerlijk te zijn toch even tegen. Ik mag dan wel niet getest zijn, maar als de huisarts zegt dat zo ongeveer alle symptomen bij corona passen, gaan we er toch vanuit dat dat het geval is.

En wat doe je dan? Je mag pas weer sociaal contact hebben als je 24 uur klachtenvrij bent, ook al heb je nog maar een heel klein hoestje, je moet thuis blijven. Ik kom niet verder buiten dan mijn tuin, mijn vriend mag niet langskomen en ik mag niet even zelf naar de stad fietsen als ik iets nodig heb. Ik zit gevangen tussen de muren van corona.

Mijn tijd kom ik door met school. Ik volg de online lessen en probeer zo goed mogelijk bij te blijven met huiswerk. Ik zit in mijn tuin als het zoals vandaag mooi weer is. Ik probeer mijn bakskills uit te breiden. Ontdek nieuwe muziek en kijk voor de derde keer het hele seizoen van Kelderklasse 15 op YouTube.

Ondanks dat ik creatief probeer te zijn in de dingen die ik thuis kan doen, voelt eigenlijk elke dag het zelfde. Als je op een bepaald moment een routine gecreëerd hebt, kan het moeilijk zijn om daar uit te stappen. Het komt er nu daarom ook vaak op neer dat het aan het eind van de dag voelt alsof ik eigenlijk niks nieuws bereikt heb.

Gelukkig gaat het langzaam de goede kant op. Het hoesten neemt af, ik hoop binnenkort afstand te doen van het zij aan zij staan met een pakje zakdoeken en mijzelf vol stampen met sinaasappels lijkt effect te hebben.

Hopelijk ben ik aan het eind van de week bevrijd van deze isolatie en kan ik weer naar buiten om (enigszins) te genieten van de wereld en mensen om mij heen.