Nena Lugthart zit tegenover mij aan tafel, en ze vertelt in geuren en kleuren over haar stage bij Ziggo Sport, en in het speciaal: bij de formule 1. ‘Ik heb zoveel dingen geleerd en gedaan waarvan ik nooit gedacht had dat het ooit zou gebeuren. Het was een ongelooflijke ervaring, zo eentje die ik nooit meer ga vergeten.’
Een goede stageplek is heel erg belangrijk, en zeker als je echt wat wil gaan bereiken met je studie. Nena wil heel erg graag cameravrouw worden in formule 1, wat echt een uitdaging gaat worden, wil ze voor een groot bedrijf gaan werken als Ziggo Sport bijvoorbeeld. Al wist ze toch wel zeker dat ze cameravrouw wil worden, ze besloot toch (mede ook omdat het van school moest) op stage te gaan bij Ziggo Sport. Ze mocht achter de schermen kijken bij F1 Cafe, het bekende tv programma, en ze kreeg uitleg over alle camera apparatuur. ‘Er zijn ontzettend veel mensen die meewerken aan het tv programma, er zijn de presentatoren, de cameramensen, de lichtregelaars, mensen die alle grafische dingen op tv bedenken en ontwerpen, er zijn mensen die het geluid regelen, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Dat dit programma zo uitgebreid was, wist ik van te voren niet. Wel wist ik dat ik als cameravrouw voor de formule 1 wilde gaan werken, en dat ik een baan wil (als het allemaal kan natuurlijk) bij Ziggo Sport. Toen ik er naar binnen liep, had ik meteen het gevoel dat ik thuis was.’
Ik zit bij Nena thuis, en ze neemt me mee naar haar camera opstelling op haar kamer. Ze vertelt dat ze veel van de camera’s heeft gekocht op rommelmarkten, van mensen die geen idee hadden van de waarde. ‘Onder andere de middelste Minolta is al zo’n 30 jaar oud, en de vrouw van wie ik hem heb gekocht deed hem weg voor onder €20, want ze had geen idee dat de camera in werkelijkheid meer dan 400 euro waard is.’ Ze kijkt me glimlachend aan terwijl ze het me verteld, en ik begrijp wel waarom.
‘Ik ben al jaren bezig met camera’s, en ze hebben me altijd al geïnteresseerd. Toen ik erachter kwam dat er nog grotere camera’s bestaan, zoals bijvoorbeeld die ze voor TV programma’s gebruiken, wist ik het zeker: Ik moet en zal cameravrouw worden, en dat moet en zal voor f1 Café zijn. De stage heeft me wat dat betreft laten zien wat voor leven er achter de schermen bestaat, en heeft me heel erg nieuwsgierig gemaakt naar de rest, naar alles wat ik nog niet gezien heb.’
De brief schrijven was nog wel een uitdaging vond ze, want ze wilde het perfect doen, aangezien ze aan het bedrijf van haar dromen ging schrijven. Ze heeft samen met haar moeder heel veel versies geschreven, en ze zaten in een enorme tijdsdruk dus het was even stressen geblazen, maar uiteindelijk is hij toch afgekomen, en kreeg ze binnen no time een mailtje terug.
Maar niet alles verliep vlekkeloos. Op het werk zelf, was vrijwel iedereen heel positief en verwelkomend, maar er zaten een paar mannen bij die niet konden geloven dat een meisje van 17 cameravrouw kon worden van f1 cafe. ‘Ze keken me niet eens aan, en als ze wat zeiden was het tegen mijn mannelijke begeleider, terwijl ik er gewoon was en ze de vraag gewoon direct aan mij konden stellen.’
Desondanks dit gedrag, staat Nena er toch nog positief in: ‘Helaas verloopt het niet altijd op je eigen manier, maar er zijn meerdere wegen naar rome.’