Veel jongeren kampen met moeilijkheden, wat te doen in de coronatijd nu er zo weinig kan en mag. Jongeren zien hun vrienden niet, sport, feesten en school het ligt allemaal stil. Van het sociale leven buitenshuis is nagenoeg niks meer over. Al lukt het een groot deel van de jongeren toch in contact te blijven met elkaar, dit door middel van videobellen, appen, online spellen spelen en andere sociale media platforms. Jongeren missen het samen zijn met je vrienden op de sportclub, wat toch een verzetje is. Sport en bewegen is erg belangrijk, en in deze crisis kan het ervoor zorgen dat je even je hoofd leeg kunt maken.
In het begin van de corona crisis leek het erop dat dit allemaal nog wel te handelen was. Ik kon mijn energie kwijt in het trainen met mij voetbalteam, en het geven van training aan de jongens onder de 13. In deze periode was het contact met anderen minimaal, maar het was er wel. Een periode waarin mijn voetbaltrainingen gewoon doorgingen, alleen konden de wedstrijden geen doorgang vinden. Wat lastig is om te accepteren, maar aan de andere kant ook logisch is. Ik mis het samen voetballen met mijn vrienden, en je mond verbrandden aan de te hete koffie op de vroege zaterdag ochtend. Coachend langs de lijn, ruik je het natte gras en schreeuw je de mannetjes naar voren. Bij elke stap die ik zet voel ik het sompige gras, de lekkere mat waar ik vanmiddag mijn eigen wedstrijd op mag spelen. De zaterdag is ons ontnomen door een dodelijk virus. Een virus waarbij we dachten dat we ervan verschoond konden blijven, maar het nu helaas werkelijkheid is. Dag in dag uit loop ik rond met de gedachte: Afstand Houden! Afstand Houden! Denk aan de 1,5-meter.
Ik heb een echte voetbalsupporter geïnterviewd, en gevraagd hoe hij deze tijd beleeft.
Verhaal van Stef (voetbalvriend):
Ik mis het voetbal steeds meer. Het kijken op tv met die gesynchroniseerde achtergrond geluiden vind ik ook helemaal niks, je beleeft gewoon minder. Ik moet gewoon lekker in dat stadion zitten. Gek doen, schreeuwen, schelden en bij een goal een willekeurig persoon om de nek vliegen van blijdschap. Dat maakt het voor mij zo mooi. Ik hoop dat het allemaal snel weer beter wordt!
Voor mezelf is de afgelopen tijd wel erg lastig, je zit veel binnen en alle dagen lijken op elkaar. Ik werk bij de jumbo in Gorssel, en dit zie ik dan ook echt als een uitje. Wat mij nu echt motiveert en wat ik echt leuk vind om te doen is sporten. Ik sport elke dag, en kan door te sporten echt mijn gedachtes even laten varen. Even buiten zijn en nergens aan denken is wel echt fijn. Naast dat ik sport omdat ik het leuk vind stel ik ook doelen voor mezelf. Doordat ik nu geen voetbal heb probeer ik op een andere manier mijn zinnen te verzetten in deze nare tijd. Naast hardlopen sport ik ook veel binnenshuis, en daarvoor heb ik de nodige attributen aangeschaft. Ik geniet ervan mezelf doelen te stellen en daar met de tijd resultaten van te zien.
De crisis is naar, en heeft alleen maar nadelen. Maar ik blijf positief en hopend op betere tijden sport ik me door deze periode heen. Ik zou dit als een tip willen zien voor iedereen, op fysiek maar ook op mentaal vlak kun je vooruitgang boeken.